گروه فرهنگی «سراج 24»- مرتضی اسماعیل دوست: شبکه نمایش خانگی فرصت خوبی برای عرض اندام آثاری است که در مهجوریت اکران ماندند و در میان آثار رنگارنگی به کناره توجه مخاطبان نشستند. فیلم «دلتنگی‌های عاشقانه» از جمله این آثار است که چند روز اخیر به بازار شبکه نمایش خانگی آمده است. فیلمی با موضوع دفاع مقدس و با محوریت زندگی شهید سید منوچهر مدق و ارتباطی که با همسرش، فرشته ملکی داشته است.
مسیری از عشق که همراه با آتش خونین جنگ به ناگاه رنگی دیگر به خود گرفت و این زوج عاشق که برای نسل جوان می توانند الگویی مناسب باشند در هنگام بازگشت از ماه عسل متوجه می شوند نیروهای عراقی به ایران حمله کرده اند و در این راه به چرخه آزمایشی سخت قرار می گیرند.
اما در زمان اکران فیلم «دلتنگی های عاشقانه» مواردی از حاشیه قابلیت های این اثر را زیر سایه برد و در این میان مشکلات همیشگی تولید آثار دفاع مقدسی و عدم حمایت مسئولانه از این نوع سینما در زمان اکران هم مزید بر علت شد که دلتنگی های فرشته ملکی و عاشقانه گی های شهیدی گرانقدر چون منوچهر مدق شکل نگیرد و از این رو نیاز به تامل و نگاهی دوباره از این اثر در چرخه پخش خانگی است، چرا که کارگردان این فیلم هم دلسوخته کشور بوده و از مردان جبهه و رزم می باشد و حالا در مسیر تصویرسازی به دنبال ثبت همان دلدادگی ها است و «دلتنگی های عاشقانه» گوشه ای از همین خواسته می باشد.
فیلم «دلتنگی های عاشقانه» با اقتباسی از کتاب «اینک شوکران» نوشته همسر شهید مدق ساخته شده و فیلمساز سعی کرده برای امروزی کردن توجهات مخاطب به سمت داستانی دراماتیزه و ملودرام از دلبستگی های زوجین برود، اما متاسفانه چه شکل شعارگونه فیلمنامه نویسی و چه نوع بازی ها، نتوانست مسیری باورپذیر از شخصیت‌ها را برای بیننده نمایان سازد و در نهایت عدم پرداخت درست شخصیت‌ها موجب ایجاد یک سری کاراکترهای مقوایی شده است.
البته نکته تاسف برانگیز در این میان وقتی است که طبق گفته کارگردان این فیلم، بازیگران مطرح حاضر به حضور در این گونه آثار به دلیل سختی کار نشدند و بازیگرانی چون محمدرضا فروتن و میترا حجار انتخاب های چندم برای حضور در این فیلم بودند.
نحوه آشنایی شهید با همسرش در ایام مبارزات مردم علیه حکومت ستمشاهی تا نامزدی و ازدواج و آغاز جنگ تحمیلی و رفتن به جبهه و جانبازی تا شهادت این رزمنده پاسدار در این فیلم به زبانی دراماتیزه روایت می شود.
فیلم «دلتنگی های عاشقانه» مقطعی 20 ساله از زندگی این زوج را نمایش می دهد که در میان اتفاقاتی تاریخی هم شکل می گیرد اما فیلمساز گاه چنان دچار به هم ریختگی های روایی می شود که برای از دست ندادن زمان دست به دامان تقطیع های سریع در حرکات دوربین می زند.
اما جدا از مشکلات ساختاری در فیلم «دلتنگی های عاشقانه» آن چه می تواند مورد توجه قرار گیرد لزوم ساخت آثاری چنین ارزشی است تا فارغ از توانایی های فنی درام پردازی و اجرای درست کارگردانی بتوان براساس خاطرات و آثار مکتوب مربوط به مردانی جاودانه به مسیر مطمئنی برای اقشار جوان این مرز و بوم رسید که این مساله به نحوی در فیلم رضا اعظمیان نقش بسته است، چنان که در دقایقی از فیلم شاهد ارتباطات ارزنده و الگوسازی از زوجین هستیم که این پاکی و خلوص زوج جوان می تواند منطبق بر نگاه مخاطبان و به خصوص نسل های جوان گردد، چرا که هر ورق از زندگی عاشقانه این عزیزان، سندی محکم برای درس آموزی است.
از سویی یکی از نکات غافل مانده در بحث ساخت آثار دفاع مقدس، عدم توجه به نوع نگاه و نحوه زیست همسران ایثارگران بوده که یا در گوشه ای از فیلم نقش آکسسوار را در صحنه ایفا می کنند! و یا در چند سکانس به عنوان مکملی از نقش های اصلی و برای غمناک سازی اثر به کار می آیند! و این در حالی است که بخش اعظمی از ایثارگری های 8 ساله مردمان مقاوم این سرزمین بر دوش زنانی شیر دل بوده که در پشت جبهه های نبرد همدلانه با مردانی ایثارگر همراهی کردند و نیاز به توجه نویسندگان و فیلمسازان بر این بخش مهم از افراد جان برکف می باشد که فیلم «دلتنگی های عاشقانه» تا حدی توانسته در این مسیر گام بردارد و از این رو قابل توجه و تقدیر می باشد.
